'Beoordeel iemand naar zijn vruchten, niet naar zijn wortels' - Paulo Coelho. Deze uitspraak van deze auteur van wereldklasse zette me aan het denken. Niet iedereen krijgt immers de kans om zijn vruchten te laten gedijen, laat staan te tonen.

Wat een gekke vraag! Geen van deze drie, uiteraard!
Maar stel nu eens dat je persoonlijkheid als een gerecht zou worden voorgesteld, zoals een dierentotem bij de scouts. Dan moet je eerst de precieze karakteristieken van een wafel kennen, natuurlijk.

De bollebozen van McKinsey bewezen ruim 10 jaar geleden al dat je door meer diversiteit in je bedrijf significant hogere winsten boekt dan bedrijven die ‘uniform’ blijven - lees: vooral blank, autochtoon en mannelijk.

De kans is groot dat je dénkt van niet, maar dat je het wel degelijk bent. Dat komt omdat het woord talent vele ladingen dekt.

Ik ben loopbaanbegeleider … en weet je wat mij altijd treft? Dat mensen wíllen ontwikkelen en groeien. Dat ze zelfinzicht wíllen. Dat ze een objectieve kijk wíllen op hun sterktes en, vaak zelfs nog liever, op hun zwaktes.

Al enkele maanden vraag ik me af wat de meerwaarde is van loopbaanbegeleiding in groep. Zeker als ik voor exact hetzelfde geld – letterlijk – individuele loopbaanbegeleiding kan krijgen.

Neen? Gelijk heb je! “De beste manier om mensen ongelijk te behandelen, is ze gelijk te behandelen.”

Dagelijks worden we rond de oren geslagen met de boodschap dat er een enorm tekort aan talent is en zelfs nog meer zal zijn in de toekomst.
Alsof er geen tonnen talenten op de schappen liggen te wachten op ontdekking.